Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/3351 Esas 2015/12253 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacının 1998-2004 tarihleri arasında kesintisiz geçen kuruma eksik bildirilen sigortalı çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 1998 ile 2004 tarihleri arasında kesintisiz geçen (askerlik hariç) Kuruma eksik bildirilen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Uyuşmazlık, somut olayda taraf teşkilinin sağlanıp sağlanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.

Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 1.4.1998 tarihinde .... unvanı ile .... s.s. numaralı işyerinden işe giriş blidirgesinin verildiği ve ve bu işyerinin ... unvanı ile tescil kapsamına alındığı, davacı adına 1.4.1998 ile 10.2.1999 tarihleri arasında bu işyerinden kısmi bildirimde bulunulduğu, 15.3.2002 tarihinde ise .... unvanı ile tescil kapsamında olan ... s.s. numaralı işyerinden ise 15.3.2002-30.6.2002 tarihleri arasında kısmi hizmet bildiriminde bulunulduğu, dinlenen tanık beyanlarında davacının askerlik dışında çalışmasının kesintisiz olduğunun, davalı işyerinin 3 farklı şirket olarak faaliyet gösterdiği, ancak şirketlerin hepsinin aynı kişiye ait olduğunun belirtildiği anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş; her ne kadar fiili olarak şirket sahiplerinin aynı kişi olduğunu tanıklar belirtmiş ise de, resmi olarak ....şirketinin .... ile bağı bulunmaması ve davacının bir dönem hizmetlerinin ... işyerinden bildirilmesi nedeniyle ..."yı davaya taraf olarak dahil etmek için davacıya önel vermek ve her iki işyeri açısından ayrı ayrı süreler belirtilerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Kabule göre ise de, tespite konu dönemdeki Kuruma bildirilen diğer sigortalı çalışmaları dışlanmadan karar karar verilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, sair yönler incelenmeksizin davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan ...."ne iadesine
28/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.