MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanıkların yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanıklardan ..."ın, gayri resmi birliktelik yaşadığı yabancı uyruklu ...’dan, .. ve ... isimli iki çocuğu olduğu, ancak ...nın Azerbaycan ülkesinde ...oğlu... ile resmi olarak evli bulunduğu ve bu evliliğin 04/06/2011 tarihine kadar devam ettiği; sanık ...’ın, TMK"nın 295/3. maddesinde yer alan "Başka bir erkek ile soybağı bulunan çocuk, bu bağ geçersiz kılınmadıkça tanınamaz." hükmünü etkisiz kılmak amacıyla, 18/12/2007 tarihinde doğan kızı Zeynep için 25/03/2008 tarihinde, 02/03/2009 tarihinde doğan oğlu ... için ise 21/03/2009 tarihinde, Çerkezköy Nüfus Müdürlüğü’nde veri hazırlama ve kontrol işletmeni olarak görev yapmakta olan diğer sanık ..."yi azmettirerek, iki ayrı tanıma senedi düzenlettirip çocuklarının tescil işlemlerini gerçekleştirmek suretiyle nüfus cüzdanı çıkarttığının iddia ve kabul olunduğu olayda; sanıkların eylemlerinin kül halinde 5237 sayılı TCK"nın 204/2, 43/1. maddeleri kapsamında zincirleme şekilde kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği ve bu suça azmettirme suçunu oluşturacağı gözetilmeden, eylemlerin iki ayrı resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu kabul edilerek yazılı şekilde sanıklar hakkında iki ayrı hüküm kurulması,
2-Sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 211. maddesi kapsamında "gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla resmi belgede sahtecilik" niteliğinde olduğu gözetilmeden eksik araştırma ile fazla ceza tayini,
3-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.