MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/04/2017 tarihli ve E.2015/1167 - K.2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi hükmü gereğince ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen TCK’nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2) Sanığın kardeşi olan mağduru, 5237 sayılı silahtan sayılan bıçak ile yaraladığı anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 86/3-a-e bentleri gereğince sanık hakkında aynı olayda iki ağırlaştırıcı neden bulunması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi temel ceza tayininde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-a-e, 87/1-d-son ve 29. maddeleri gereği hükmolunan “3 yıl 9 ay” hapis cezasından TCK’nin 62. maddesi gereği (1/6) oranında indirim yapılırken “3 yıl 1 ay 15 gün” yerine “2 yıl 13 ay 15 gün” hapis cezasına hükmedilmesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 05.01.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.