Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/9849 Esas 2015/1119 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/9849
Karar No: 2015/1119
Karar Tarihi: 16.02.2014

Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/9849 Esas 2015/1119 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir Asliye Ceza Mahkemesi’nde görülen bir dava sonucunda mağdureye yaklaşıp sarılarak cinsel saldırıda bulunmak suçundan sanık mahkum edildi. Ancak temyiz incelemesinde, sanığın eyleminin sarkıntılık düzeyinde kalan basit cinsel saldırı suçunu oluşturduğu ve suçun üst sınırlarının değiştiği nazara alınarak, lehe olan kanunun önceki ve sonraki hükümleri de dikkate alınarak yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek mahkeme kararı bozuldu. İlgili kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 35/2, 102/1-2 ve 7/2 maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2014/9849 E. , 2015/1119 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Bozma ilamına uyulduğu halde, 5237 sayılı TCK.nın 35/2. maddesinde öngörülen indirimin dosya kapsamına uygun düşmeyecek şekilde 1/4 oranında uygulanması suretiyle yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Dosya kapsamına göre, bir süre takip edip arkasından yaklaşarak sarıldığı mağdurenin bağırması nedeniyle olay yerinden kaçan sanığın eyleminin mağdurenin vücudu üzerinde cinsel arzuları tatmin amacına yönelik, devamlılık arzetmeyen, ani ve kesik hareketli olması karşısında hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren, 6545 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı TCK.nın 102/1. maddesi 2. cümlesindeki sarkıntılık düzeyinde kalan basit cinsel saldırı suçunu oluşturduğu ve 6545 sayılı Kanun ile suçun üst sınırlarının değiştiği nazara alınarak, 5237 sayılı
TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.