Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/14287 Esas 2015/16316 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili dava dilekçesinde, ortak gider aidat ve su alacağının tahsiline yönelik takibe yapılan itirazın iptalini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının maliki olduğu 122 ada 8 parsel 27 nolu, 125 ada 6 parsel 60 ve 61 nolu ve 126 ada 3 parsel 76 nolu bağımsız bölümlerin Mayıs-Eylül 2012 dönemine ilişkin aylık 400,00TL aidat ve 292,25TL lik su borcu olmak üzere toplam 7600TL aidat, 292,25TL su borcunun tahsiline yönelik takibe davalının itirazının iptalini istemiş, davalı 27 nolu bağımsız bölümün 1/4 hissesinin 22.05.2014 tarihli mahkeme kararı ile adına tesciline karar verildiğini önceki borcundan sorumlu tutulamayacağını, dairelerin kullanılmadığını, aidat istenemeyeceğini beyanla davanın reddini istemiştir. Mahkemece 01.05.2012-30.09.2012 tarihleri arası sitenin tüm giderlerinin sitedeki bağımsız bölüm sayısına bölünmesi suretiyle bağımsız bölüm başına düşen gider payı hesaplanmak suretiyle düzenlenen rapor esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
İcra takibine konu olan alacak Mayıs-Eylül 2012 dönemine yönelik aidat ve su borcuna ilişkin olup, 27 nolu bağımsız bölümün 22.05.2014 tarihinde davalı adına tesciline karar verildiği anlaşıldığından bu bağımsız bölüm yönünden bu dönem giderlerden sorumlu olmayacağı dikkate alınarak ve diğer bağımsız bölümler içinde bilirkişi kurulunca Mayıs-Eylül 2012 dönemine ait davalının ödemediği aidatlarla su borcunun hesaplanması gerekirken, site yönetimi tarafından yapılan tüm giderler dikkate alınarak ve 27 nolu bağımsız bölüm yönünden de sorumlu kabul edilerek hesap yapan rapora göre hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 11.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.