Basit cinsel saldırı - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/4505 Esas 2015/1116 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4505
Karar No: 2015/1116
Karar Tarihi: 16.02.2015

Basit cinsel saldırı - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/4505 Esas 2015/1116 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın basit cinsel saldırı ve hakaret suçlarını işlediğini kabul etti ancak suç vasfının yanlış tayin edildiğini belirtti. Ayrıca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilirken maddi zararın göz önünde bulundurulması gerektiği vurgulandı. Sanık hakkında verilen ceza sonucunda TCK'nın 53/1 maddesi gereğince tüm haklardan yoksunluğa karar verilmesi gerektiği ancak kararda bu durumun atlandığı belirtildi. Temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hükümler bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle:
- TCK'nın 53/1 maddesi: Hapis cezasına mahkum olan kişiler için tüm haklardan yoksunluğa karar verileceği belirtilmektedir.
- CMK'nın 231. maddesi: Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilirken zararın sadece maddi zarar olduğu ve manevi zararın bunun dışında tutulması gerektiği ifade edilmektedir.
- TCK'nın 53/1-e fıkrası: Hapis cezasına mahkum olan kişilerin seyahat özgürlüğünden yoksun bırakılacağı ve belirli işleri yapmalarının yasaklanacağı belirtilmektedir.
- TCK'nın 53/1-c maddesi: Hapis cezasına mahkum olan kişilerin velâyet hakkı, vesayet veya kayyımlığa a

14. Ceza Dairesi 2013/4505 E. , 2015/1116 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı, hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur anlatımları, sanık savunması, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın araç kullandığı sırada tartıştığı diğer araç sürücüsü mağdureyi aracıyla ısrarla takip ettikten sonra evinin yakınlarında aracını durduran mağdurenin yanına giderek, sinkaflı küfürler edip, saçını çekmekten ibaret eyleminin kasten yaralama ve hakaret suçlarını oluşturduğu gözetilmeksizin, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde basit cinsel saldırı ve hakaret suçlarından mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı ve olayda da katılanın dosyaya yansıyan maddi bir zararının bulunmadığı gözetilmeden, 5271 sayılı CMK.nın 231. maddesinin uygulanmasının kanuni olmayan gerekçelerle reddine karar verilmesi,
Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetin kanunî sonucu olarak TCK.nın 53/1. maddesinde sayılan tüm haklardan yoksunluğa karar verilmesi gerekirken, hükümde TCK.nın 53/1-e fıkrasındaki haklardan yoksunluğuna karar verilmemesi ve yine TCK.nın 53/1. maddesi gereğince uygulama yapılırken aynı maddenin 3. fıkrası gözetilmeksizin 53/1-c madde ve bendinde sayılan velâyet hakkı, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğunun kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.