MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Beraat

Katılan vekilinin temyiz dilekçesi içeriği itibariyle temyiz talebinin, sanık ... hakkında mühür bozma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik olduğu anlaşılmakla, bu suça hasren yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 20/10/2009 tarih ve 2009/11-89 Esas ve 2009/243 sayılı kararında açıklandığı üzere; 5353 sayılı Yasayla eklenen 5271 sayılı CMK’nın 193. maddesinin 2. fıkrasının konuluş amacı gerekçesinde belirtildiği gibi, sanık hakkında sorgusu yapılmamış olsa dahi, toplanan kanıtlara göre mahkumiyet dışında bir hüküm kurulması gerektiğinin anlaşılması durumunda, davanın gereksiz yere uzamaması için sanığın sorgusu yapılmadan da yargılamanın sonlandırılmasının mümkün bulunduğu, dosya içeriğine göre katılan ...Ş."nin özelleştirme tarihi 15.08.2008 olup, mühürleme işleminin bu tarihten sonra yapıldığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08/03/2016 tarih ve 2015/21-1121 Esas-2016/111 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, sanığın katılan şirketin özelleştirilmesinden sonra kullandığı elektrik bedelini ödememesi nedeniyle görevliler tarafından konulan mühre rağmen kaçak elektrik kullandığı olayda; TCK"nın 203/1. maddesinde düzenlenen mühür bozma suçunun yasal unsurlarının oluşmayacağı ve sorgusu yapılmayan sanık hakkında verilen beraat hükmünün CMK"nın 193/2. maddesine uygun olduğu cihetle tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak olunmamıştır.
Sanığa yüklenen “mühür bozma“ suçunun yasal unsurları itibarıyla oluşmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 11.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.