MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 06.03.2011 tarihinde, müvekkili idaresindeki bisiklete, plakası tespit edilemeyen aracın çarpması sonucu meydana gelen kazada, müvekkilinin yaralandığını belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile, geçici işgöremezlik için 2.500,00 TL., sürekli işgöremezlik için 11.500,00 TL ve tedavi gideri ile iyileşme süresince yapılan tüm masraflar için 2.000,00 TL.nin kaza tarihinden ibaren yasal faizi ile tahsilini talep etmiş, 06.03.2015 tarihli dilekçe ile 5.906,31 TL olarak geçici işgöremezlik talebini ıslah etmiş, refakatçi, özel beslenme ve tedavi giderleri talebinden feragat etmiş, bakıcı giderini 5.906,31 TL (9 ay net asgari ücret) olarak ve yol giderini 50,00 TL olarak talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, refakatçi, beslenme ve tedavi giderlerinden feragat edildiğinden bu talepler yönünden davanın feragat nedeniyle reddine, 3.562,58 TL geçici işgörmezlik zararı, 9.157,91 TL maluliyet zararı, 4.779,00 TL bakıcı gideri, 50,00 TL yol gideri olmak üzere toplam 17.549,49 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına, davacının 01.08.2014 tarihli Adli Tıp Kurumu raporuna göre 9 ay iyileşme süresi belirlenmesine karşın, 3 aylık süre için bakıcı gideri hesaplanmasının davalı sigorta şirketi aleyhine olmadığının anlaşılmasına göre, taraf vekillerinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
2- Davacı ..."in, kaza sonucu çalışma gücünde oluşan azalma nedeniyle uğradığı zarar, geleceğe ilişkin olduğundan, davacının muhtemel yaşam süresinin usul ve uygulamaya uygun olarak belirlenmesi önem kazanmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan 08.12.2014 tarihli bilirkişi raporunda, davacının muhtemel bakiye yaşam süresinin TRH 2010 Yaşam Tablosu"na göre tespiti suretiyle hesaplama yapıldığı görülmektedir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1989/4-586 esas, 1990/199 sayılı kararı ve Dairemizin yerleşik içtihatları gereği, Population Masculine Et– Feminine (PMF 1931) Tablosu esas alınarak davacının muhtemel yaşam süresinin belirlenmesi gerekirken, anılan biçimdeki tespite göre hesap yapan bilirkişi raporu, hükme esas almaya elverişli bir rapor değildir.
Bu durumda mahkemece; davacının, muhtemel bakiye yaşam süresinin PMF 1931 Yaşam Tablosu"na göre belirlenmesi suretiyle, davacının talep edebileceği tazminat miktarının hesaplanması gerekirken, eksik incelemeyle, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
3-Kabule göre de; reddedilen tazminat miktarı gözetildiğinde davacı aleyhine karar tarihinde geçerli olan avukatlık asgari ücret tarifesi gereğince tek maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde iki kere maktu vekalet ücretine hükmedilmesi de isabetli değildir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin ve (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine 10/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.