Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/13589 Esas 2017/8218 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13589
Karar No: 2017/8218
Karar Tarihi: 07.06.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/13589 Esas 2017/8218 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı temyiz edildiğinde, sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması ve koşullu salıverilememe gerektiğinin belirtilmemesi nedeniyle bozma kararı verildi. Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilse de, bu infaz aşamasında dikkate alınabileceği için bozma nedeni yapılmadı. Kararda sanık savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle muhalefet şerhi düşüldü. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/2. maddesi, 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 251. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 216/son fıkrası.

3. Ceza Dairesi 2016/13589 E. , 2017/8218 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıktan son sözü sorulduktan sonra mahkemece gerekli olmamasına rağmen hakkında düşme kararı verilen diğer sanığın önceki savunmalarının okunmuş olmasından dolayı sanığın savunma hakkını kısıtlayacak şekilde aleyhine bir durum doğmaması karşısında tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükümde 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanması karşısında incelemeye konu dosyada, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gereğince ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması ve sanığın koşullu salıverilemeyeceğinin kararda belirtilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 07/06/2017 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ

1412 sayılı CYUY"nin 251 maddesine paralel düzenlemeler içeren 5271 sayılı CYY"nin 216/son fıkrasında " Hükümden önce son söz hazır bulunan sanığı verilir" hükmü yer almaktadır. Bu hüküm gereğince katılmış olduğu takdirde duruşma mutlaka son söz sanığa verilerek bitirilecektir. Ceza Genel Kurulunun yerleşik kararlarında da vurgulandığı üzere savunma hakkı ile yakından ilgisi bulunan bu usul kuralı buyurucu nitelikte olup uyulmaması yasaya mutlak aykırılık oluşturmaktadır. Ceza yargılamasında sanığın en önemli hakkı savunma hakkı olup bu hak hiç bir şekilde kısıtlanamaz.
Olayımızda da sanıktan son sözü sorulduktan sonra diğer sanığın önceki savunmaları okunarak usulü işlemler yapıldığına göre sanığa yeniden son söz verilmemek suretiyle savunma hakkının kısıtlandığı ve 216/3. maddesine aykırı hareket edildiği düşüncesinde olduğumdam sayın çoğunluğun onama kararına katılmıyorum.