MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddine

İstanbul 17. Ağır Ceza Mahkemesinin 15/01/2019 tarih, 2016/289 Esas, 2019/21 Karar sayılı ilamı ile nitelikli yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanık ... ve savunmanının, CMK"nin 272 ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurması üzerine; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 21.03.2019 tarih, 2019/976 Esas 2019/626 Karar sayılı "İstinaf başvurusunun esastan reddi"" kararına karşı, sanık savunmanı tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası üzerine, temyiz dilekçesinde ileri sürülen hukuka aykırılıklar CMK"nin 288 ve 289. maddeleri kapsamında incelenip görüşüldü;
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir
Ancak,
5237 sayılı Yasanın 58. maddesi ile uygulama yapılırken, 28.03.2016 tarihinde kesinleşen ve koşulları bulunmayan Kars 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.04.2012 tarih, 2011/352 Esas, 2011/633 sayılı ilamının esas alınması yasaya aykırı ise de; sanığın sicil kaydındaki Zonguldak Ağır Ceza Mahkemesinin 19/07/2013 gün ve 2013/143 Esas, 2013/181 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınmasının olanaklı olduğunun düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrür uygulamasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, "5237 sayılı TCK"nin 58/6-7. maddesi gereğince, sanığın cezasının Zonguldak Ağır Ceza Mahkemesinin 19/07/2013 gün ve 2013/143 Esas, 2013/181 Karar sayılı önceki hükümlülüğü nedeni ile mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktar bakımından sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine,” cümlelerinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, CMK‘nin 7165 Sayılı Kanun ile değişik 304. maddesi gereğince, dosyanın İstanbul 17. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 08.05.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.