8. Ceza Dairesi Esas No: 2013/17407 Karar No: 2014/11578 Karar Tarihi: 06.05.2014
Patlayıcı madde bulundurma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/17407 Esas 2014/11578 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir karara göre, patlayıcı madde bulundurmaktan dolayı sanıkların suçlu bulunduğu ve cezalandırılmaları gerektiği belirtilmiştir. Ancak adli para cezasında TCK'nun 50/6. maddesi uygulanmamış ve koşullu salıverme ile ilgili TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca ayrım yapılmadan hak yoksunluğuna hükmedilmiştir. Bu kararın yasaya aykırı olduğu ifade edilmekte ve düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nun 3, 50/6 ve 53'üncü maddeleridir. TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezalarının infazları tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtilmektedir.
8. Ceza Dairesi 2013/17407 E. , 2014/11578 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Patlayıcı madde bulundurma HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklardan elde edilen patlayıcı maddenin sayısı gözetilerek TCK.nun 3 ve 61/1. maddeleri gereğince asgari haddin üzerinde ceza tayini gerektiği gözetilmeksizin yazılı biçimde uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılma- mıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkeme- nin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre, sanıklar ..., ... müdafiinin suçun sabit olmadığına; sanık ..."nin suçun unsurlarının oluşmadığına; sanık ... müdafiinin bir sebebe dayanmayan temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak:
1- Sanıklar hakkında doğrudan uygulanan adli para cezasında TCK.nun 50/6. maddesinin uygulanma olanağı bulunmadığı gibi seçenek yaptırım olarak adli para cezasına hükmedilmediğinden ve 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa ile TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasının yeniden düzenlenmesi, 5275 sayılı Yasanın 106/10. maddesinin yürürlükten kaldırılması karşısında adli para cezalarında bu hükmün uygulanmayacağının gözetilmemesi,
2- TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezalarının infazları tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden "5237 sayılı TCK.nun 50/6. maddesinin uygulamasına" yönelik bölüm ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ko- şullu salıverme tarihlerine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezala- rının infazları tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 06.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.