MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/04/2015 tarih ve 2007/290-2015/200 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin bilgisi dışında davalı Banka şubesi nezdindeki hesaplarından internet bankacılığı yoluyla para çekildiğini, bankanın sorumlu olduğunu savunarak, 1.200 USD, 2.700 EURO ve 350 TL"nin faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın banka genel müdürlüğüne karşı yöneltilmesi gerektiğini belirterek yetki ve husumet itirazında bulunmuş, davanın esasına ilişkin olarak da davacının internet bankacılığı şifresi ve kullanıcı bilgilerini muhafazada özensizliği nedeniyle kusurlu olduğunu, müvekkilinin tüm güvenlik önlemlerini aldığını, sorumlu tutulamayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının paranın internet üzerinden çekilmesi olayında bir kusuru bulunmadığı ve ispat edilmediği, davalı Banka"nın %100 kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kabülüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava, davalı Banka nezdindeki hesaptan internet bankacılığı yoluyla çekilen paranın istirdadı istemine ilişkin olup, davacı vekili TL cinsinden alacağın mevduta uygulanan en yüksek faizi ile tahsilini istemiş, mahkemece de talep gibi TL cinsinden alacağın mevduata uygulanan en yüksek faiziyle tahsiline karar verilmiştir. Taraflar arasındaki ilişkinin ticari iş niteliği taşıması nedeniyle Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin 3095 sayılı Kanun"un 4489 sayılı Kanun ile değişik 2/2"nci madde hükmü uyarınca ticari işler için avans oranında temerrüt faizine hükmedilmesi gerektiğinden talep dikkate alınarak avans faizini aşmamak üzere mevduata uygulanan en yüksek faiziyle alacağın tahsiline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi yerinde değildir. Ancak bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının hüküm fıkrasının 2 numaralı bendindeki "mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı" ibaresinden önce gelmek üzere "avans faizini aşmamak üzere" kelimelerinin yazılması suretiyle kararın davalı yararına DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 30/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.