2. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/6247 Karar No: 2021/120
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6247 Esas 2021/120 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2020/6247 E. , 2021/120 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından; nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden, davacı-davalı erkek tarafından ise; istinaf başvurusunun süre yönünden usulden reddi kararı, kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma karan gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının ise aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-İlk derece mahkemesince kurulan hükümde davalı-davacı kadın yararına 50.000 TL maddi, 70.000 TL manevi tazminata hükmedilmiş, kararın taraflarca istinafı üzerine bölge adliye mahkemesince davalı-davacı kadının tazminatların miktarına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bu hükmün taraflarca temyizi üzerine Dairemizin 12.02.2020 tarihli ilamı ile kadın yararına hükmolunan tazminatların az olduğu gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Bölge adliye mahkemesince bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davalı-davacı kadın yararına bu kez 80.000 TL maddi, 100.000 TL manevi tazminata hükmedilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince son kurulan hüküm bozma ilamında belirtilen ilkelere, bozmanın amacına uygun olmayıp, davalı-davacı kadın yararına hükmedilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Bahattin"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Şerife"ye geri verilmesine, dosyanın bölge adliye mahkemesi ilgili hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 13.01.2021 (Çrş.)