Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/10205 Esas 2022/5919 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelik hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suç tarihinde güneşin 18:41'de battığı ve gece vaktinin 19:41'de başladığı, müştekinin kolluk aşamasındaki beyanına göre, suçun geceden sayılan saat: 20.00-00.40 saatleri arasında işlendiğinin anlaşılması karşısında; suçların gece vakti işlendiği kabul edilerek 5237 sayılı TCK'nın 143 ve 116/4. maddeleri uyarınca uygulama yapılmasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede bu konuda bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulaması yönünden, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararın ve 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 10. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiştir.
Hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri gözetilerek 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan ayrılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun, sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/764 Esas ve 2010/1063 Karar sayılı ilamıyla sanığın, 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesi gereğince "hırsızlık" suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı; Uyap sisteminden yapılan kontrolde, bu suça ilişkin dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ve tarafların uzlaşması nedeniyle, aynı mahkemenin 05.10.2017 tarihli ek kararı ile söz konusu kamu davasının uzlaşma nedeniyle düşmesine karar verildiği bu hükmün tekerrüre esas alınamayacağı anlaşılmakla; sanığın, adli sicil kaydında yer alan hükümlülüklerinden ... 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/49 Esas ve 2012/318 Karar sayılı ilamı ile verilen 2 ay hapis cezasının tekerrüre esas olduğu, her ne kadar sanığın bu ilama göre 2. kez mükerrir olduğu görülmüş ise de aleyhe temyiz bulunmadığından 1. kez mükerrir sayılması gerektiği gözetilmeden yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle farklı gerekçeyle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından 5237 sayılı Yasanın 58.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin tamamen çıkarılarak yerine, “Sanığın, ... 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/49 Esas ve 2012/318 Karar sayılı ilamının kesinleşmesinden sonra ve tekerrür süresi içinde yeniden suç işlediği anlaşıldığından, 5237 sayılı Yasanın 58/6-7. maddeleri gereğince sanığa verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" cümlesi yazılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.