Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın aynı konutta birlikte oturan kardeşine 01.02.2013 tarihinde tebliğ yapıldığı ancak sanığın 02.02.2013 tarihinde gözaltına alındığı ve 1 gün sonra tutuklandığı anlaşıldığından temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede ;
Sanık hakkında cezaevine uyuşturucu madde sokma suçundan dolayı açılan davada; gerekçe kısmında atılı suçu işlemediğinin kabul edilmesine rağmen hüküm kurulmadığı anlaşıldığından bu suçla ilgili olarak Mahkemece karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın bu suçu, Diyarbakır 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nce 24/02/2011 tarihli 2009/925 esas ve 2011/202 karar sayılı ilamı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediğinin anlaşılması karşısında, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA , 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.