MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Taraflar arasındaki, ücret alacağı, ikramiye alacağı, fazla mesai ücreti ve fazla sürelerle mesai ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle reddine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatınca istenilmesi ve davalı avukatı tarafından duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 17/03/2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat ... ile karşı taraf adına Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Davacı, davalının ...."de bulunan işyerinde 1986 yılında çalışmaya başlamış ve özelleştirme sonrasında da emekli olarak iş sözleşmesinin sona erdiği 2011 yılına kadar da aynı yerde çalışmaya devam etmiştir. Davalı işyerinde 2000 yılında özelleştirmeden sonra tüm çalışanlara %50 zam yapılmasına, yine Ankara"da bulunan genel müdürlüğün İstanbul"a taşınması halinde nakle tabi olan işçilere ayrıca nakli izleyen aydan itibaren %50 zam daha yapılacağı belirtilmiştir. Davacı İstanbul"a nakledilecek işçiler arasında bulunmadığı halde işverence 01.11.2000 tarihinde ücreti %50 yerine %100 artırılmış olup işverence yapılan bu zam altı ayda bir yapılacak olan TÜFE artışlarını fazlasıyla karşıladığından davacının fark ücret ve diğer alacak talepleri yerinde değildir.
2-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Davacı dava dilekçesi ile fark ücret, ikramiye, fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışma ücreti olarak 45.000 TL talep etmiştir. Mahkemece dava reddedilmiştir. Davacının karar tarihinde yürülükte bulunanan AAÜT"ne göre hak kazandığı vekalet ücretinin nispi olarak hesaplanarak hüküm altına alınması gerekirken maktu vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nın geçici 3/2. maddesi atfıyla 1086 sayılı HUMK. 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 3. bendin de yazılı olan “...1.320 TL maktu vekalet ücretinin...” cümlesinin çıkarılarak yerine “...5.200 TL nispi vekalet ücretinin...” cümlesinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL.duruşma avukatlık parasının davacıya ve aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 17/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.