MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemelerde gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurenin hamile olduğunun anlaşılmasına kadar yetkili makamlara yapılmış bir müracaatın bulunmayışı, kolluk tarafından alınan 25.03.2007 tarihli beyanında sanığın ismini vermekten kaçınması, vekil huzurunda alınan soruşturma aşamasındaki beyanlarında ise eniştesi olan sanığın evlerinde kaldığı sırada "kendisinden hoşlandığı, çok güzel ve tatlı olduğu" şeklindeki sözlerinden etkilenerek rızaen ilişkiye girdiklerini belirtmesi, sanığın mağdure ile rızaen ilişkiye girdikleri yönündeki savunmaları ve tüm dosya kapsamına göre sanığın cinsel eylemlerini zora dayalı gerçekleştirdiğine dair mağdurenin kovuşturma beyanından başka şüpheden uzak ve mahkûmiyete yetecek delil bulunmadığı, mevcut haliyle eylemin 5237 sayılı TCK.nın 104/1. maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu ve mağdurenin vekil huzurunda alınan soruşturma beyanlarında şikâyetçi olmadığını belirtmesi karşısında sanık hakkında açılan kamu davasının şikâyet yokluğu nedeniyle düşmesine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Mağdure ile eniştesi olan sanık arasında TCK.nın 103/3. maddesine öngörülen şekilde bakım ve gözetim yükümlülüğü bulunmadığı halde anılan maddenin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 103/2, 3, 43. maddeleri uyarınca belirlenen 16 yıl hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 43. maddesi uyarınca 2/4 oranında arttırım yapılması neticesinde 22 yıl 9 ay yerine 22 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, re"sen de temyize tâbi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.