Esas No: 2022/1414
Karar No: 2022/3514
Karar Tarihi: 17.03.2022
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/1414 Esas 2022/3514 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararın, tarafların temyizen tetkik istemiyle incelenmesi sonucu, şikayetçinin ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla yapılan takibin iptali istemiyle başvurduğu ancak istinaf başvurusunun süresinde olmadığı gerekçesiyle istinaf dilekçesinin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır. Ancak İcra ve İflas Kanunu'nun 363/1. maddesine göre, istinaf yoluna başvuru süresi ilk derece mahkemesi kararının tefhim veya tebliğinden itibaren on gündür. Şikayetçi vekilinin istinaf başvurusunun süresinde olduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle, istinaf dilekçesinin süreden reddine karar verilmesi isabetsiz olarak değerlendirilmiştir. Kararın kanun maddeleri ise, İcra ve İflas Kanunu'nun 363/1. maddesi ile 6100 sayılı HMK'nun 373/2. maddesi ve 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesidir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Şikayetçinin, ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla yapılan takibin iptali istemi ile icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece; talebin reddine karar verildiği, şikayetçi tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince; istinaf başvurusunun süresinde olmadığı gerekçesiyle istinaf dilekçesinin reddine kesin olarak karar verildiği görülmektedir.
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 363/1. maddesine göre, istinaf yoluna başvuru süresi, ilk derece mahkemesi kararının tefhim veya tebliğinden itibaren on gündür.
Somut olayda; şikayetçi vekiline ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararının 14/07/2019 tarihinde tebliğ edildiği, şikayetçi vekilince; istinaf dilekçesinin 13/07/2019 tarihinde UYAP sisteminden Ankara 6. İcra Hukuk Mahkemesi yerine Ankara 1. İcra Hukuk Mahkemesinin 2019/641 Esas sayılı dosyasına gönderildiği, kaldı ki Ankara 1. İcra Hukuk Mahkemesince Bölge Adliye Mahkemesine yazılan 22/10/2021 tarihli müzekkerede de, Ankara 6. İcra Hukuk Mahkemesinin 2019/291 Esas sayılı dosyasına ait istinaf başvuru dilekçesinin sehven dosyalarına gönderildiğinin belirtildiği bu durumda şikayetçi vekilinin istinaf başvurusunun süresinde olduğu anlaşılmaktadır.
O halde, Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusunun süresinde yapıldığı gözetilerek, istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü istinaf nedenleri ve kamu düzeni yönünden yapılacak olan inceleme neticesinde oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, istinaf dilekçesinin süreden reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ : Şikayetçinin temyiz isteminin kabulü ile, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesi'nin 24/06/2021 tarih ve 2020/862 E. - 2021/1329 K. nolu kararının yukarıda yazılı nedenlerle, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 373/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 17/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
