Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/2412 Esas 2019/350 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2412
Karar No: 2019/350
Karar Tarihi: 22.01.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/2412 Esas 2019/350 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir hukuk davasında, davacı ve davalı taraf vekilleri arasındaki itirazın iptali davası hakkında verilen karara ilişkin temyiz incelemesi yapılmıştır. Hükmün kısmen kabulüne karar verilmiştir ve kararın kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir. Dosyadaki yazılara uygun olarak, davalı vekilinin temyiz istemi miktarından reddedilmiş ve davacı vekilinin temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. maddesi ile 5236 Sayılı Kanun'un 19. maddesine eklenen Ek-Madde 4'ün yeniden değerleme oranına değinilerek, kesinlik sınırının 2016 yılında 2.190,00 TL olduğu belirtilmiştir. Bu kanun maddeleri, kararın kesin nitelikte olduğu ve temyiz isteminin miktarından reddedildiği kısımlarla ilgili açıklama yapmak için kullanılmıştır.

19. Hukuk Dairesi 2017/2412 E. , 2019/350 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

1- 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL’dir.
Davalı tarafından temyize konu edilen miktarın 1.710,00 TL olması nedeniyle 06/12/2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte belirtilen sebeplerle davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine,(2) nolu bentte belirtilen sebeplerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 22/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.