MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 19.12.2012 - 15.04.2014 tarihleri arasında pazarlamacı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davacının aylık ücreti brüt 1.777,84 TL kabul edilerek hesaplanan alacaklar hüküm altına alınmıştır. Davacı, dava dilekçesinde asgari ücrete ilaveten (elden) 200 TL aldığını ileri sürmüş olup, hükme esas alınan bilirkişi raporunda gerek davacı tanıklarının anlatımı, gerekse dava dilekçesindeki beyan dikkate alınarak aylık ücretin (1071 +200=) 1.271,00 TL ücret olduğu, brüt tutarın ise 1.777,84 TL olduğu belirlenmiştir. Ne var ki, hesaplamaya konu 1.071,00 TL zaten asgari ücretin brüt şekli olup, bu rakama 200,00 TL eklenerek belirlenen 1.271,00 TL nin yeniden brüte çevrilmesi hatalıdır.
3-Davacının haftada altı gün 08.00-19.30 saatleri arasında çalışarak, haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de, 11 saati aşan günlük çalışma süresinde ara dinlenme süresinin bir buçuk saat olarak kabulü gerekir. Bu itibarla, davacının kabul edilen çalışma düzenine göre günde bir buçuk saat ara dinlenme süresi kullanarak haftada 15 saat fazla çalışma yaptığının kabulü gerekir. Hatalı hukuki değerlendirme yapılarak, haftalık fazla çalışma süresinin 18 saat olarak belirlenmesi isabetsizdir.
4-Dosya kapsamından davacının 25/05/2016 tarihinde ıslah dilekçesini sunduğu, 30/05/2016 tarihinde ise ıslah harcı yatırdığı anlaşılmaktadır. Söz konusu dilekçe davalı tarafa hiç tebliğ edilmediği halde, davalı vekili 31/05/2016 tarihli celsede ıslaha karşı beyanda bulunmak için süre istemiş, 03/06/2016 tarihli dilekçesi ile de ıslaha karşı zamanaşımı savunmasında bulunmuştur. Davalının süresinde olan zamanaşımı savunması ile ilgili olarak herhangi bir değerlendirme yapılmaması hatalı ise de, ıslah tarihi itibariyle zamanaşımına uğrayan alacak bulunmadığından bu husus bozma sebebi yapılmamış, eleştiri ile yetinilmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.