MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 19/02/2015 tarih ve 2011/4-2015/90 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 29.03.2016 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ...."in önce 22/05/2003 tarihinde daha sonrada 09/06/2003 tarihinde 10 aylık şişe ihtiyacı için ikinci ihale yaptığını, ikinci ihalede davalının 18 gün önce ilk ihalede 35 cl ve 70 cl"lik rakı şişeleri için verdiği fiyatları düşürerek diğer ihale konusu ürünlerdeki fiyatlarında ise artırım yaptığını,..."in ikinci ihalede davalı tarafın verdiği fiyat teklifinin düşük olması nedeniyle 35 cl ve 70 cl"lik rakı şişelerinin ihalesinin davalıda kalmasına karar verdiğini, davalının bu eylemi nedeniyle yıkıcı fiyat uygulayarak hakim durumunu kötüye kullandığını, müvekkili firmanın davalının bu haksız ve hukuka aykırı eylemi nedeniyle davalıyı Rekabet Kurulu"na şikayet ettiğini ve aynı zamanda maddi ve manevi zararının tazmini için dava ikame ettiğini, Rekabet Kurulu"nca davalının eylemlerinin hakim durumun kötüye kullanılması olduğuna ve 2.482.665 TL para cezasına çaptırılmasına karar verildiğini, davalı tarafça kararın iptali için başvuruda bulunulduğunu, Danıştay 13. Dairesi"nin karardaki usulü eksiklikten dolayı kararın iptaline karar verdiğini bunun üzerine Rekabet Kurulu"nca 06/08/2009 tarihinde tekrar karar verildiğini, yine davalının eylemlerinin hakim durumu kötüye kullanılması olarak değerlendirildiğini, kararın müvekkili firmaya 23/02/2010 tarihinde tebliğ edildiğini, açılan tazminat davasının ise açılmamış sayılmasına karar verildiğini, Rekabet Kurulu"nun son kararı nedeniyle yeniden dava açılması zorunluluğunun doğduğunu buna göre, 4054 Sayılı Kanun"un 57 maddesine göre müvekkilinin her türlü zararının davalıca karşılanması gerektiğini, 58 maddesine göre, zarar görenlerin ödedikleri bedelle rekabet sınırlanmasaydı, ödemekte olacakları bedel arasındaki farkı zarar olarak talep edebileceklerine ayrıca bütün zararlarını da isteyebileceklerine, zararın belirlenmesinde elde etmenin umulduğu kârların geçmiş yıllara ait bilançolarda dikkate alınarak hesaplanacağını, buna göre müvekkili firmanın 2.701.475 TL zararının olduğunu ileri sürerek; zararın haksız rekabetin oluştuğu tarihten itibaren işleyecek faizi ile birlikte tahsiline ayrıca ticari itibarın zedelenmesi nedeniyle 10.000 TL manevi zararın tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def"inde bulunmuş; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, davada Borçlar Kanununun 60. maddesinde düzenlenen zamanaşımı sürelerinin geçtiği gerekçesiyle, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davada 4054 Sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun’un 6. maddesinde yasaklanan “hâkim durumun kötüye kullanılması” eylemi sebebiyle tazminat talep edilmesine, aynı Kanun"un 16/3. maddesinde “Bu Kanun"un 4, 6 ve 7 nci maddelerinde yasaklanmış davranışlarda bulunanlara, ceza verilecek teşebbüs ile teşebbüs birlikleri veya bu birliklerin üyelerinin nihai karardan bir önceki mali yıl sonunda oluşan veya bunun hesaplanması mümkün olmazsa nihai karar tarihine en yakın mali yıl sonunda oluşan ve Kurul tarafından saptanacak olan yıllık gayri safi gelirlerinin yüzde onuna kadar idarî para cezası verilir” denilmek suretiyle, söz konusu eylem için nispi idari para cezasının öngörülmüş bulunmasına, söz konusu eylem sebebiyle, başvuru üzerine de Rekabet Kurulu’nun da davalı Şirketi nispi para cezasına çarptırmış olmasına, olay tarihi itibariyle uygulanması gereken 765 Sayılı TCK nın 102/4. maddesi uyarınca zamanaşımı süresinin 5 yıl olduğunun belirlenmiş bulunmasına, olay tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun “Müruruzaman” başlıklı 60/2. maddesinde yer alan “Şu kadar ki zarar ve ziyan davası, ceza kanunları mucibince müddeti daha uzun müruru zamana tabi cezayı müstelzim bir fiilden neşet etmiş olursa şahsi davaya da o müruru zaman tatbik olunur” hükmü uyarınca ceza zamanaşımının BK’daki zamanaşımından daha fazla olduğu durumlarda, hukuk davasına da ceza davasına ilişkin zamanaşımının uygulanmasının gerekmesine, somut olayda, davacı tarafın tazminatı gerektiren olayı öğrenerek Rekabet Kurumu’na başvurduğu tarih ile dava tarihi birlikte değerlendirildiğinde dava zamanaşımı süresinin dolduğunun anlaşılmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.350,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 29/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.