Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/15949 Esas 2017/8171 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/15949
Karar No: 2017/8171
Karar Tarihi: 07.06.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/15949 Esas 2017/8171 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların kasten yaralama ve mala zarar verme suçundan mahkumiyetlerine yönelik temyiz istemlerinin reddedildiği belirtilirken, eylemlerinin meşru müdafaa kapsamında kaldığı kabul edilmediği için ceza verildiği ve bu nedenle hükümlerin bozulmasına karar verildiği ifade edilmiştir. Mahkeme kararında, 5271 sayılı CMK'nin 223/2-d maddesi gereğince sanıkların beraat kararı alması gerektiği ve bu nedenle hükmün düzeltilerek onanması gerektiği vurgulanırken, hüküm fıkrasından \"CMK 223/3-b maddeleri uyarınca sanıklara ayrı ayrı ceza verilmesine yer olmadığına\" ibaresi çıkarılarak yerine \"sanıkların 5271 sayılı CMK\"nin 223/2-d maddesine göre beraatine\" ibaresinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak da 5271 sayılı CMK'nin 223/2-d maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri kararda yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2016/15949 E. , 2017/8171 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığına dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan hakkında sanık sıfatı ile kasten yaralama ve mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin 15.04.2016 tarihli ek karar ile reddine karar verilerek usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine karşın ek karara yönelik bir temyizin bulunmadığı anlaşılmakla bu hükümler temyiz incelemesi kapsamı dışında bırakılmıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıkların eyleminin meşru müdafaa kapsamında kaldığının kabul edilmesi halinde 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeple 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince hüküm fıkrasının (D) bendinden “CMK 223/3-b maddeleri uyarınca sanıklara ayrı ayrı ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresi çıkarılarak yerine "sanıkların 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesine göre beraatine" ibaresinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.