MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada.... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 22.12.2014 tarih ve 2013/78-2014/472 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 29.03.2016 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 21.02.2012 tarihli genel kredi sözleşmesi imzalandığını, 900.000 USD ve 1.500.000 TL tutarlı krediler kullanıldığını, 900.000 USD"nın 48 ay, 1.500.000 TL"nin 12 ay içinde ödeneceğini, sonradan krediyi erken kapatmak istediklerini, kapama tarihi itibariyle 2.231.619 TL borçları bulunduğunu, yapılan şifahen görüşmelerde %1 komisyon alınacağının bildirildiğini, ancak genel müdürlüğün izin vermediğniden bahisle %4 komisyon alındığını ileri sürerek, yasal dayanağı olmayan erken kapama komisyonunun tamamının iadesini, bu talebin kabul edilmemesi halinde komisyon oranının %1 olarak kabulü ile fazla alınan kısmın tespitini talep ve dava etmiş, sonradan ıslah dilekçesiyle talebini artırmıştır.
Davalı vekili, erken kapama komisyonunun %4 oranında alınmasının makul olduğunu, sözleşmenin serbest iradeyle imzalandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalı Banka"nın hizmet ücret tablosuna göre erken kapama komisyonunun %2 olarak belirlendiği, davacıdan %6 oranında komisyon alındığı, %2"lik oran esas alındığında 90.745,67 TL"nin davacıya iadesi gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 90.745,67 TL"nin tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, genel kredinin erken kapatılması nedeniyle bankaca tahsil edilen erken kapama komisyon bedelinin istirdadı istemine ilişkin olup, mahkemece davalı Banka"nın hizmet ücret tablosuna göre erken kapama komisyon oranının %2 olarak belirlendiği, davacıdan %6 oranında komisyon alındığı, %2"lik oran esas alındığında davacıya 90.745,67 TL"nin iadesi gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Oysa, davalı Banka"nın hizmet ücret tablosunda bahsi geçen %2"lik erken kapama komisyonu oranı bireysel konut kredisine ilişkin olup, dava konusu ticari krediye esas alınamaz.
Somut olayda, dava konusu genel kredi sözleşmesinin 4.10. maddesinde kredinin erken kapanması durumunda komisyon alınacağı belirtilmekle beraber, ne miktarda komisyon tahsil edileceği belirtilmemiş, ayrıca bilirkişi raporunun tanziminden sonra, bir kısım bankaların erken kapama komisyon oranları sorulduğu halde, bilirkişilerden ek rapor alınarak tahsil edilen komisyon oranının yerinde olup olmadığı değerlendirilmemiştir.
Bu itibarla, mahkemece diğer bankalardan bu tür kredilerin erken kapatılması halinde alınan komisyon ücreti oranları ile emsal banka uygulamaları araştırılıp uyuşmazlık konusu erken kapama komisyonuna ilişkin davalı Banka uygulamasının yerinde olup olmadığı hususunda denetime elverişli ek bilirkişi raporu alınarak, davalı tarafın sadece kalan kredi ana para borcunun tahsil edildiği, bunun dışında erken kapama komisyonu adı altında herhangi bir ücret alınmadığına yönelik savunma ve itirazları üzerinde de durularak, neticesine göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde hüküm tesisi de doğru olmamış, kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, takdir olunan 1.350,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 29.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.