MAHKEMESİ : GAZİANTEP 6.ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/09/2013
NUMARASI : 2012/83-2013/539

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde, müvekkilinin 1764780 nolu elektrik abonesi olduğunu, davalı yetkilileri tarafından sayacın değiştirilmek amacıyla sökülerek alındığını ve yerine yeni sayaç takıldığını, sökülen sayaçta yapılan kontrolde sayacın %95 eksik tüketim kaydettiği belirtilerek, hakkında 5188 seri numaralı kaçak elektrik tutanağı düzenlendiğini ve 20.992,60 TL kaçak elektrik cezası tahakkuk ettirildiğini, kaçak elektrik cezasına müvekkili tarafından itiraz edildiğini, ancak bu itirazın davalı tarafından reddedildiğini, müvekkilinin evinin oldukça küçük olup 80 m2"den müteşekkil olduğunu belirterek, 20.992,60 TL tutarındaki kaçak elektrik cezasından sorumlu olmadığının tespitine, karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; davacının kaçak elektrik kullanımına istinaden fatura tahakkuk edildiğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek; davacının 26/01/2012 son ödeme tarihi itibariyle 681,83 TL (kaçak elektrik fatura bedeli 35,73 TL, kaçak ek tahakkuk tutarı 646,10 TL olmak üzere) borçlu olduğunun tespiti ile, kalan kısım yönünden borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; davalı ile dava dışı Davut Kılış adına mesken abonelik sözleşmesi yapıldığı, davacının fiili kullanıcı olduğu, davacıya ait sökülen sayaçta yapılan kontrolde sayacın %95 eksik tüketim kaydettiğinin tespiti üzerine kaçak elektrik tutanağı düzenlendiği anlaşılmıştır.
4822 sayılı Yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1.maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2.maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir.
Bir hukuki işlemin 4077 sayılı Yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir. Somut uyuşmazlıkta, 4077 sayılı yasanın değişik 11/A maddesi kapsamında sözleşme ilişkisi bulunduğu anlaşılmaktadır.
4077 sayılı Yasanın 23.maddesi bu kanunun uygulanması ile ilgili her türlü ihtilafa tüketici mahkemelerinde bakılacağı öngörülmüştür.
Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup taraflar ileri sürmese dahi yargılamanın her aşamasında resen gözetilir. Görevle ilgili hususlarda kazanılmış hak sözkonusu olmaz.
4077 sayılı Kanunun 2. ve 3.maddeleri gereği somut olayda (mesken) abonelik sözleşmesi bulunduğundan ve davacı (fiili kullanıcı) tüketici tanımına uyduğundan 4077 sayılı Kanunun uygulanması gerekmektedir. Aynı yasanın 23.maddesi gereğince uyuşmazlığın çözümünde Tüketici Mahkemesinin görevli olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde işin esasına girilip hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup, doğru görülmemiştir.
Bozma nedenine göre, davalının sair temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.