MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 62, 52/2-4, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın yanında işçi olarak çalışan sanığın, katılanın bankaya yatırmak üzere verdiği 14.000 TL parayı götürmesi gereken yere götürmeyerek ortadan kaybolduğu, bu şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanık, katılan ve tanık beyanları ile dosya kapsamına göre, suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır. Sanığın, fiili olarak bankaya para yatırma yetkisinin bulunduğu, bu nedenle eylemin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu kapsamında kaldığı dikkate alınarak tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında, 17/11/2016 tarihli ilk hükümde, TCK’nın 155/1 maddesi gereğince mahkumiyet kararı verilip bu karar sanık lehine müdafii tarafından temyiz edilip ve yine sanık lehine bozulduktan sonra, sanık aleyhine olacak şekilde TCK’nın 155/2 maddesi gereğince hüküm kurulmuş ise de, sanık hakkındaki sonuç ceza daha lehe olduğundan ve suç vasfı usul ve yasaya uygun şekilde tayin edildiğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin suçun sabit olmadığı gerekçesine dayanan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 27/06/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.