Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/15581 Esas 2014/9477 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Devrek Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/03/2011
NUMARASI : 2008/946-2011/182

Davacı R.. T.. vekili Avukat Y. A.. tarafından, davalılar B.. T.. vd. aleyhine 10/11/2008 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 02/03/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazlarına incelenmesinde;
Dava, haksız fiile dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kardeşi olan davalı M.. T.. ile yeğeni olan davalı B.. T.."ın kendisini darp ederek yaraladıklarını belirterek, davalılardan maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davacının kendi haksız eylemi nedeniyle yaralandığını, maddi tazminata ilişkin delil sunmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir.
Davacı ile davalılar arasında meydana gelen olay nedeniyle Devrek Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2005/522 Esas sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılama sonucunda, davalılar hakkında davacıya yönelik yaralama eylemleri nedeniyle ayrı ayrı 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına ve verilen cezaların ertelenmesine karar verildiği, temyiz taleplerinin reddedilmesi üzerine kararın 29/04/2009 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Davaya konu olayda; davacı ceza yargılaması sırasında tazminat taleplerinden açıkça vazgeçmediği gibi, olay sırasında burnu kırılmak suretiyle yaralandığı sabit olduğundan, davacı yararına uygun bir manevi tazminata hükmedilmemiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 09/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.