Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/10517 Esas 2017/7361 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10517
Karar No: 2017/7361
Karar Tarihi: 26.12.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/10517 Esas 2017/7361 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûmiyet ile sonuçlanan suçu, infaz sırasında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma olarak gerçekleştiği tespit edilmiştir. Bu durumda, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası uyarınca ikinci suçtan açılan davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle davanın düşmesine karar verilmiştir. Kanun maddesi ise, \"Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” şeklindedir.

10. Ceza Dairesi 2014/10517 E. , 2017/7361 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : 4. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın bu suçu, Kayseri 4 Sulh Ceza Mahkemesi"nce 01/01/2011 tarihli ve 2011/127 esas 2011/997 karar sayılı ilamı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediğinin anlaşılması karşısında, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 26/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.