MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/03/2015 tarih ve 2014/239-2015/102 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin, ..."nden 26/07/2012 tarihinde 20.000,00 TL miktarlı kredi çekmiş olduğunu, müvekkilinin krediye nakit blokaj kredisi kapsamında 19.995,92 TL tutarında teminat vermiş olduğunu ve müvekkilinin banka hesabı üzerine teminat miktarı oranında bloke konulmuş olduğunu, ancak davalı şirketin ödemeleri aksatması üzerine müvekkilin hesabındaki bloke edilen tutarın, banka tarafından 26/02/2013 tarihinde davalı şirketin hesabına, kullandığı kredi borcu kapsamında aktarılmış olduğunu, müvekkilinin davalı şirketin çektiği krediye şirketten belli oranda pay almak için teminat verdiğini, davalı şirketin müvekkiline kar payı vermediğini, ödemeleri düzenli yapmadığını, mağduriyete neden olduğunu belirterek 19.995,92 TL"nin ödeme tarihinden itibaren ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile davalı şirket arasında pay devri kar payı verme ilişkisinin bulunmadığını, davacı ile şirket veya yetkilileri arasında akdolunmuş bir sözleşmenin olmadığını, o tarihte şirket yetkilisi ...."ın, davacı ile gayrimeşru yaşama amacına yönelik olarak bu işlemi yapmış olduğunu, kredinin çekildiği 26/07/2012 ve davaya konu işlemin tarihi olan 26/02/2013 tarihinde şirketin temsilcisinin .... olduğunu, bu kişinin şirket adına ...."nden kredi çektiğinden bu davayla haberdar olunduğunu, şirkete ait ticari defterler incelendiğinde kredinin şirket kasa hesaplarına dahi girmediğini, şirket için kullanılmadığını, şirket temsilcisi ...."ın kişisel ihtiyaçları için kullanıldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, davalı şirketin dava dışı ..."ndan kullanmış olduğu krediye istinaden kredi teminatı olarak davacının hesabından davalı şirket hesabına 19.995,92 TL aktarılmış olduğu, kredinin şirket temsilcisi tarafından şirket adına çekilmiş olduğu ve çekilen krediye teminat olarak aktarılan paranın bizzat şirket hesabına yatırılmış olduğu, çekilen kredinin şirket için kullanılıp kullanılmadığının davacıyı bağlamayacağı, bu itibarla davacının, davalı şirket adına çekilen kredinin teminatı olarak davalı şirket hesabına aktarılan 19.995,92 TL"yi sebepsiz zenginleşme hükümleri uyarınca davalı şirketten talep etme hakkı bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.024,45 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 28.03.2016tarihinde oybirliğiyle karar verildi.