Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/8574 Esas 2018/4080 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 51/1-3, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin sanığa az ceza verildiğine dair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Kartal Adlî Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen katılan ...’na ilişkin 14.01.2014 tarihli raporda katılanın kazaya bağlı belinde kırık olduğu, omurga bel hattı bölgesinde yaklaşık 15 cm’lik iyileşmiş ameliyat yarasının olduğu, Özel Gisbir Hastane’sinden kırığı gösteren grafi raporları ile epikriz raporunun temininin den sonra kati raporun verileceğinin belirtilmesi karşısında gerekli belgelerin temini sağlanarak katılanın kesin raporu aldırılıp, rapor sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kendisi vekil ile temsil ettiren katılanlar lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi,
3-5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı idaresindeki otomobil ile yaptığı gözetilmeden, ilgili madde hükmünün amacına aykırı şekilde sanığa ait "B, A2" sınıfı sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.