Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/3406 Esas 2022/4627 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi



Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Şikayetçi borçlunun icra mahkemesine başvurusunda 11.02.2020 tarihli ihalenin feshini talep ettiği, mahkemece işin esası incelenerek istemin reddine ve şikayetçi borçlunun para cezası ile mahkûmiyetine hükmedildiği, borçlu tarafından ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu ve Bölge Adliye Mahkemesi’nce borçlunun istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, kararın borçlu yanca temyiz edildiği, Bölge Adliye Mahkemesi’nin 04.03.2022 tarihli ek kararıyla temyiz başvurusunun iki haftalık temyiz süresinden sonra yapıldığı gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verildiği, borçlu tarafından ek kararın da temyiz edildiği görülmektedir.
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun “Tebliğ imkansızlığı ve tebellüğden imtina” başlıklı 21/1. maddesinde; “Kendisine tebligat yapılacak kimse veya yukarıdaki maddeler mucibince tebligat yapılabilecek kimselerden hiçbiri gösterilen adreste bulunmaz veya tebellüğden imtina ederse, tebliğ memuru, tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir ve memurlarına imza mukabilinde teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirir. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda, borçlunun gerek 23.02.2022 tarihli temyiz dilekçesinde gerekse ek kararın temyizi nedeniyle verdiği 10.03.2022 tarihli dilekçesinde, karar tebliğinin usulsüz olduğunu ileri sürdüğü görülmüş olup, borçluya yapılan karar ilamı tebliğ belgesinin incelenmesinde; “Muhatabın adresinin kapalı olması sebebi ile en yakın komşu....... Ak.... muhatabın çarşıya....beyan edilmiş... tebligat... mahalle muhtarı imzasına teslim edilmiş....2 nolu haber kağıdı kapısına yapıştırılmış...en yakın komşu haber verilmiştir.” şerhiyle tebliğ işlemi yapıldığı, tebligat parçasında, haber verilen komşunun adı bulunmadığından, karar ilamı tebliğinin Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre usulüne uygun tebliğ edilmediği anlaşılmakla borçlunun 23.02.2022 tarihli temyiz talebinin iki haftalık yasal süre içerisinde olduğunun kabulü gerekir. Bu suretle, ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi’nin temyiz dilekçesinin süre yönünden reddine dair 04.3.2022 tarih ve 2021/1494E. - 2022/1 K. sayılı ek kararın oybirliğiyle kaldırılmasına karar verildikten sonra asıl karara ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine geçildi.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 Sayılı Kanun ile değişik İİK'nin 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK'nin 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 07/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.