Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/1244 Esas 2020/4358 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 11. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki Yönetim Kurulunun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı kooperatif ortağı olan müvekkilinin icra takibinde kendisinden istenen borcun gerçeği yansıtmadığı iddiasıyla açtığı davanın ve ihraç edilmesi üzerine açtığı ihraç kararının iptali davasının temyiz incelemesinde olduğunu, davalı kooperatifin bu kez de 18.05.2015 tarihli yönetim kurulu kararıyla müvekkilinin ortaklıktan ihracına karar verildiğini, ihtarnamelerde asıl alacağın ve faizin hangi aylardan tahakkuk ettiğinin açıklanmadığını, borcun gerçeğe uygun olarak hesaplanmadığını, talep edilen faiz tutarının emredici nitelikteki TBK"nın 88. ve 120. maddelerine uygun olmadığını, müvekkilinin açmış olduğu borç miktarının tespiti davası beklenmeden ihraç kararı verilmesinin Yargıtay kararlarına aykırı olduğunu ileri sürerek, ihraç kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, ihtarnamelerin usulüne uygun olduğunu, davacının uzun yıllardır haklarını kötüye kullanarak borcunu ödemediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı tarafından çekilen ihtarnamelerde hangi tarihler arasındaki aidat borcunun istendiği konusunda açıklık olmadığı, hesaplanan başlangıç tarihi ve ödenmeyen ayların dökümlerinin ihtarnamede bulunmadığı,kaldı ki 31.05.2013 tarihine kadar olan alacaklar için açılan ve henüz kesinleşmeyen menfi tespit davasına konu alacakların ödenmesini ihtarname ile istemenin mümkün olmadığı, bu tarihten sonrası için hesaplanan borç ve faiz miktarının ise ihtarnamede belirtilen miktarlardan çok farklı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin istinaf kanun yoluna başvurması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesince, kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davalı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 17.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.