Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/730 Esas 2015/1032 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/730
Karar No: 2015/1032
Karar Tarihi: 12.02.2015

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/730 Esas 2015/1032 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından hüküm verdi. Uyarlama talebi kısmen kabul edildi ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüsten mahkum edildi. Diğer suçla ilgili uyarlama talebi reddedildi ve mevcut hüküm aynen infaz edilecek. Cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunun 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe girmesinden sonra verilen kararların, lehe kanunun belirlenmesine ilişkin kararlar olduğu belirtilerek, itiraza tâbi olup temyizinin mümkün olmadığı ve mahallinde merciince değerlendirilmesi gerektiği kararlaştırıldı. Kararda geçen kanun maddeleri: 6545 sayılı Kanunu'n 101/3. maddesi ve 5275 sayılı Kanunu'n 98. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2015/730 E. , 2015/1032 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Uyarlama talebinin kısmen kabulü ile çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüsten mahkûmiyet ve diğer atılı suçla ilgili uyarlama talebinin reddiyle mevcut hükmün aynen infazına

Mahalli mahkemece verilen 27.10.2014 tarihli Ek Karar temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce benimsenen 17.05.2011 gün ve 2011/3-66 Esas, 2011/96 sayılı Kararında açıklandığı üzere, cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunun 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe girmesinden sonra bu değişiklikler nedeniyle verilen lehe Kanunun belirlenmesine ilişkin kararların 5275 sayılı Kanunun 98. maddesi kapsamında verilen kararlardan olduğu, aynı Kanunun 101/3. maddesine göre de itiraza tâbi olup temyizinin mümkün bulunmadığı ve katılan vekili ile hükümlü müdafiin 27.10.2014 tarihli Ek Karara yönelik temyiz istemlerinin mahallinde merciince değerlendirilmesinin gerektiği anlaşıldığından, itiraz merciince bu hususta karar verilmesi için incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.