MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraatlere, mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mağdur ..."nın sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmüne ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Kovuşturma aşamasında 10.11.2015 tarihli duruşmada "olay nedeniyle oğlu sanık ... hariç diğer sanıklardan şikayetçi olduğunu" beyan eden ve sanık ... hakkında şikayetçi olmayan mağdurun katılma hakkının olmadığı, bu nedenle 5271 sayılı CMK"nin 237-243. maddelerine uygun olarak katılan sıfatını almayan mağdurun CMK"nin 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyiz hakkı bulunmadığından, temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2) Katılan ..."nın sanıklar ... ve ... haklarında kasten yaralama suçlarından verilen beraat hükümlerine ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında müştekiler Ufuk Yılmaz ve Dinçer Yılmaz"ı kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
4) Sanık ... hakkında müşteki ..."i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
a) Sanığın müşteki İlyas"a yönelik 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi kapsamındaki basit kasten yaralama suçunun, 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile; 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinin üçüncü fıkrasına "birlikte" ibaresinden sonra gelmek üzere "aynı mağdura karşı" ibaresinin eklenmesi suretiyle yapılan değişiklik nedeniyle farklı mağdura karşı işlenen suçun uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşıldığından, sanık ile müşteki İlyas arasında 5271 sayılı CMK"nin 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
b) Kabule göre, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.