Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/3396 Esas 2018/4006 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3396
Karar No: 2018/4006
Karar Tarihi: 08.11.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/3396 Esas 2018/4006 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme tarafından yapılan inceleme sonucunda, sanığın çocuğunun örgütle iltisaklı okullara gönderilmesinin örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği belirlendi. Temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenlerin yerinde görülmediği gerekçesiyle temyiz davası esastan reddedildi ve hüküm onandı. Sanık TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1,TCK 62/1, 58/9, 53,63 maddeleri uyarınca mahkum edildi.
TCK 314/2: Terör örgütüne üye olma suçu
3713 sayılı Kanunun 5/1: Terör örgütüne finansal destek sağlama suçu
TCK 62/1: Oğlunu terör örgütüne katılım için yönlendirme suçu
TCK 58/9: Suç koşullarını sağlama suçu
TCK 53: Ceza sorumluluğunu etkileyen sebepler
TCK 63: Ceza miktarının belirlenmesi

16. Ceza Dairesi 2018/3396 E. , 2018/4006 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1,TCK 62/1, 58/9, 53,63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı,başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Sanığın çocuğunun örgütle iltisaklı okullara gönderilmesinin örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği belirlenerek vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA 08.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.