MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5395 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 31. maddesi birlikte yorumlandığında, suç tarihi itibariyle 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Kanun"un 35/1.maddesi uyarınca sosyal inceleme raporunun aldırılması veya aynı Kanun"un 35/3.maddesine göre sosyal inceleme yaptırılmamasının gerekçesinin kararda gösterilmesi, yasal zorunluluk olmadığından tebliğnamenin bu konudaki bozma düşüncesi benimsenmemiş, dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Suça sürüklenen çocuk hakkında soruşturma evresinde ... Devlet Hastanesinde görevli iki farklı psikiyatri uzmanı tarafından 05/10/2012 ve 02/11/2012 tarihinde düzenlenen raporlarda "Hafif düzeyde mental retardasyon hırsızlık suçunun hukuki anlam ve sonuçlarını tam olarak algılayamadığı ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin kısmen azalmış olduğu" biçiminde rapor verildiği, kovuşturma evresinde ise suça sürüklenen çocuğun Samsun Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesine sevkinin yapılarak yeniden raporunun alınması istenildiği halde tekrar Bafra Devlet Hastanesine sevkedildiği ve 18/04/2013 tarihli yine psikiyatri uzmanı tarafından düzenlenen raporda suça sürüklenen çocuğun "işlediği iddia olunan fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayabildiği ve fiil ile ilgili davranışlarını yönlendirebileceği kanatine varılmıştır" şeklinde görüş belirtildiği ve bu şekilde anılan raporlar arasında çelişki oluştuğunun anlaşılması karşısında, raporlar arasında oluşan çelişkinin giderilmesi bakımından Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulundan suça sürüklenen çocuğun suç tarihi itibariyle üzerine atılı hırsızlık suçunun hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiillerle ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinde önemli derecede azalma olup olmadığı konusunda rapor alınarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Suça sürüklenen çocuğun, ... camii içerisinde imam odasında bulunan mağdura ait cep telefonunu çalması şeklindeki eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-a maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-b maddesi gereğince uygulama yapılması,
3)Oluşa ve dosya içeriğine göre suça sürüklenen çocuğun suç konusu telefonu çalıp sim kartını kırarak attıktan sonra telefonu sakladığı ve şikayet üzerine aynı gün yakalandığında telefonu sakladığı yeri göstererek kısmen ve rızaen iadeyi sağladığının anlaşılması karşısında, mağdura kısmi iadeye rızası sorularak sonucuna göre suça sürüklenen çocuk hakkında etkin pişmalık hükümlerinin uygulanma olanağının bulunup bulunmadığının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 11/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.