2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/1662 Esas 2018/4044 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1662
Karar No: 2018/4044
Karar Tarihi: 05.04.2018

2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/1662 Esas 2018/4044 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçu nedeniyle mahkumiyetine ilişkin hüküm temyiz edilmiştir. Dosya incelenerek Anayasa Mahkemesi iptal kararı gözetilebileceği belirtilmiştir. Mahkemenin yapmış olduğu incelemeler sonucu, kazılan yerlerde Roma, Doğu Roma (Bizans) dönemine ait seramik ve insan iskeleti parçaları bulunduğu, kazılan mağaranın, Roma ve Bizans dönemlerinde gömü alanı olarak kullanılabileceğinin tespit edildiği, alanın yaklaşık 100 metre güneyinde, Kayseri Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 15/03/1996 tarih ve 2008 sayılı kararı ile 1. derece arkeolojik sit alanı olarak korumaya alınmış bir höyük bulunduğu ifade edilmiştir. Yapılan yargılamaya ve toplanan delillere göre, sanık hakkında her türlü kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından, temyiz itirazları reddedilerek hükmün isteme aykırı olarak onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Madde Detayları:
- 2863 sayılı Kanunun 74/1
- 5237 sayılı TCK'nın 62/1, 53/1-2. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2016/1662 E. , 2018/4044 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 74/1, 5237 sayılı TCK"nın 62/1, 53/1-2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Tokat Müze Müdürlüğü uzmanlarınca, olayı tespit eden Artova İlçe Jandarma Komutanlığından bir görevli refakate alınarak mahallinde yapılan incelemede, kazılan yerlerin çevresindeki toprak yüzeyinde ve etrafında Roma ve Doğu Roma (Bizans) dönemine ait seramik parçaları ile insan iskeleti parçalarına rastlandığının, kazılan mağaranın, Roma ve Bizans dönemlerinde gömü alanı (nekropol) olarak kullanılmış olabileceğinin, yine mağaranın ön tarafındaki eğimli yamaçta seyrek de olsa Eski Tunç çağına ait seramik parçaları bulunduğunun, burasının yakındaki höyükle birlikte Eski Tunç çağından Doğu Roma (Bizans) dönemine kadar yerleşime maruz kaldığının söylenebileceğinin, alanın yaklaşık 100 metre güneyinde, Kayseri Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 15/03/1996 tarih ve 2008 sayılı kararı ile 1. derece arkeolojik sit alanı olarak korumaya alınmış bir höyük bulunduğunun, bu höyüğün tescil sınırlarının, kazılan mağaranın bulunduğu alanı içine alıp almadığı tespit edilememekle beraber, olay yerinin, tescilli alan içerisinde kalmasa bile 2863 sayılı Kanun kapsamında bir yer olduğunun belirlendiği, mahallindeki incelemeye istinaden düzenlenen 27/03/2014 tarihli raporun hükme esas alınabilecek nitelik taşıdığı değerlendirilmekle, tebliğnamedeki (1) numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanık hakkında her türlü kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığına, şartları oluşmasına rağmen CMK"nın 231. maddesinin uygulanmadığına, TCK"nın 51. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının yeterli bir şekilde değerlendirilmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 05/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.