Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/3554 Esas 2019/7294 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1)Sanık ... hakkında TCK" nun 155/2, 43/1, 62, 51, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
2)Sanık ... hakkında TCK" nun 165/1, 43/1, 62, 51, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi ve sanık ... hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçlarından sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler sanıklar müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın şirketinde tanker şoförü olarak çalışan sanık ..."nin dağıtım için kendisine teslim edilen akaryakıtın bir kısmını her seferinde kendi menfaatine başka şahıslara sattığı, sanık ..."nin tanıdığı olan sanık ..."in de bilerek suça konu akaryakıtı satın aldığı, bu suretle sanık ..."nin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve sanık ..."in suç eşyasının satın alınması suçlarını işledikleri iddia edilen olayda;
1)Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sübuta, eksik incelemeye yönelik temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık ..."in, sürekli borç verdiği, ailecek görüştüğü diğer sanık ..."nin ara sıra gelip, temizlik yapması amacıyla pet şişede 1-2 litre mazotu verdiğini, karşılığında para vermediğini beyan ettiği, sanık ..."nin de aynı şekilde söylediği anlaşıldığından, sanığın savunmasının aksine her türlü şüpheden uzak, mahkumiyetine yeter delil bulunmadığından, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği halde yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.