18. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/2020 Karar No: 2015/16133 Karar Tarihi: 09.11.2015
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/2020 Esas 2015/16133 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul Anadolu 8. Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, davalı eski yöneticilerin siteyi zarara uğrattıkları gerekçesiyle davalı taraftan 28,300 TL alacak istendi. Mahkeme, davanın kısmen kabul edilmesine karar verdi. Ancak, Yargıtay 18. Hukuk Dairesi, kararı inceleyerek yöneticinin sorumlu olduğunu ve yönetici değil eşinin sorumlu tutulduğunu belirtti. Bu nedenle hüküm bozuldu. Kararda, Kat Mülkiyeti Yasası'nın 38 ve 39. maddelerine atıfta bulunuldu. Bu maddelere göre, yönetici kat maliklerine karşı sorumlu tutulur ve hesap vermekle yükümlüdür.
18. Hukuk Dairesi 2015/2020 E. , 2015/16133 K. "İçtihat Metni"
T.C. YARGITAY 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2020 KARAR NO :
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 8. Sulh Hukuk Mahkemesi TARİHİ : 30/10/2014 NUMARASI : 2011/884-2014/645 DAVACI : DAVALILAR :
Dava dilekçesinde, davalı eski yöneticilerin yönetimleri sırasında siteyi zarara uğrattıkları nedeniyle 28.300,00 TL alacağın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak; Davacı vekili dilekçesinde, davalıların yöneticilik yaptığı dönemde siteyi zarara uğrattıkları gerekçesiyle 28.300,00 TL nin yasal faiz ve masraflarıyla tahsilini istemiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kat Mülkiyeti Yasası"nın 38. maddesine göre yöneticinin kat maliklerine karşı aynen bir vekil gibi sorumlu olduğu, aynı Yasanın 39. maddesine göre de kat maliklerine hesap vermekle yükümlü bulunduğu dikkate alınarak sadece yöneticinin sorumlu olduğu, davalı H.. K.."ın tek başına yönetici seçildiği düşünülmeden yönetici olmayan eşi D.. K.."ın yöneticinin sorumlu tutulduğu bedelden yönetici ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.