Davacı N.. A.. vekili Avukat N. E.. tarafından, davalı N.. A.. aleyhine 02/12/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davalının, nesebin reddi davası açması nedeniyle kişilik haklarına saldırıda bulunulduğu ileri sürülmüş ve mahkemece de benimsenmiştir. Oysa ki, davalı yasal hakkını kullanan durumundadır. Hakkın, salt zarar verme amacı ile kullanıldığı da kanıtlanmamıştır. Şu durumda, davanın reddine karar verilmesi gerekir. Mahkemece, dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçelerle istemin kısmen kabulü yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA; bozma nedenine göre davacının tüm, davalının ise öteki temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 09/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.