Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/12338 Esas 2017/8034 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12338
Karar No: 2017/8034
Karar Tarihi: 06.06.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/12338 Esas 2017/8034 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz edilemeyeceğini belirtmiştir. Kasten yaralama suçu hakkında ise, temyiz itirazlarının reddedildiği ancak sanığın cezasında haksız tahrik nedeniyle asgari oranda indirim yapılması gerektiği, cezanın TCK'nin 86/1 maddesi uyarınca tayin edilmesi gerektiği ve Anayasa Mahkemesi'nin kararı nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeplerle mahkeme, kararı bozmuştur.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- TCK'nin 29. maddesi
- TCK'nin 86/1. maddesi
- TCK'nin 61. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas - 2015/85 karar sayılı kararı
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi

3. Ceza Dairesi 2016/12338 E. , 2017/8034 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Oluşa ve kabule göre; ilk haksız hareket sözel tahrik ile sanıktan gelmişse de, katılan ..."ın sanığa tokat vurma tarzındaki fiili davranışla cevap vermesi karşısında, etki - tepki arasındaki oran gözetildiğinde, sanık lehine basit tahrikten dolayı 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca sanığın cezasında haksız tahrik nedeniyle asgari oranda indirim uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Katılandaki yaralanmanın niteliği ve derecesine, suç aletinin de varlığına göre, sanık hakkında TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca kurulan hükümde, temel cezanın makul bir oranda alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle TCK"nin 61. maddesine aykırı hüküm kurulması,
c) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas - 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Yasanın 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 06.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.

-2-