Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2006/2-137 Esas 2006/211 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2006/2-137
Karar No: 2006/211
Karar Tarihi: 19.04.2006

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2006/2-137 Esas 2006/211 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davası sonucunda, Sivas Aile Mahkemesi, davanın reddine karar vererek tedbir nafakasının kaldırılmasına hükmetmiştir. Ancak, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, dosya üzerindeki değerlendirme sonucu kocanın gelirinin az olmasının, tedbir nafakası verilmesine engel olmadığını ve eşlerin barınması, geçimleri, mallarının yönetimi ve çocukların bakım ve korunması gibi konularda geçici önlemler alınması gerektiği vurgulamıştır. Bu nedenle, kadına Türk Medeni Kanunu'nun 185/3, 186/3 maddelerine uygun tedbir nafakası verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hukuk Genel Kurulu, önceki karara direnilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna karar vermiştir.
Kanun maddeleri: TMK. md. 185/3, 186/3, 169, 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215, H.U.M.K.nun 429.maddesi.

Hukuk Genel Kurulu 2006/2-137 E. , 2006/211 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Sivas Aile Mahkemesi
TARİHİ : 08/09/2005
NUMARASI : 2005/554 E- 667 K.

Taraflar arasındaki “boşanma” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Sivas Aile Mahkemesince davanın reddine ve davalı yararına hüküm altına alınmış olan tedbir nafakasının kaldırılmasına dair verilen 23.12.2004 gün ve 2004/867 E. 1318 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 04.04.2005 gün ve 2005/3578-5363 sayılı ilamı ile; (...1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalının usulüne uygun açılmış bir boşanma davasının bulunmamasına göre aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Kocanın gelirinin az olması tedbir nafakası vermesine engel değildir. Kadın ev kadını olup, hiçbir geliri ve malı yoktur. Gelir azlığı ancak nafaka takdirinde dikkate alınabilir.
Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md. 186/1) geçimine, (TMK md. 185/3) malların yönetimine (TMK. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.md.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır. (TMK. md.169) O halde dava tarihinden geçerli olmak üzere, herhangi bir işi ve geliri olmayan kadın yararına Türk Medeni Kanununun 185/3, 186/3 maddelerine uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 19.04.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.