MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 22. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 13.06.2017 tarih ve 2015-147/546 sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi"nce verilen 15.05.2019 tarih ve 2017-2410/841 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin davalı şirkete fatura karşılığında çelik ham maddesi sattığını, davalı şirketin cari hesaptan kaynaklanan borcunu ödememesi üzerine başlatılan icra takibine haksız olarak itiraz edildiğini ileri sürerek; itirazın iptalini takibin devamını ve icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, mal bedelini kredi kartı ile ödediğini, davalı defterlerindeki fatura dışında başkaca borçlarının olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, tarafların ticari defterlerinde mal giriş çıkışlarına ilişkin faturaların birbirini doğrular mahiyette olduğu, uyuşmazlığın iade faturası, davalı tarafından kendi defterlerine işlemiş olduğu ödeme kaydı belgelerinden kaynaklandığı, bilirkişi tarafından davalının defterlerine işlenen ödemelere ilişkin belgeler istenilmişse de; söz konusu ödeme belgelerinin mahkemeye ibraz edilmediği, davalının yaptığı defterlerinde belgesiz kayıt yaptığının ve iade faturasının davalı defterlerinde kayıtlı olmasına rağmen davacıya tebliğ edildiğine ve davacı tarafından iade faturasının kabul edildiğine ilişkin dosyaya herhangi bir delil sunulmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile Ankara 1. İcra Müdürlüğü"nün 2014/21242 Esas sayılı dosyasına davalı-borçlu tarafından yapılan itirazın 73.883,90-TL asıl alacak yönünden iptali ile takibin kaldığı yerden devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hükme karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalı tarafın iddia ettiği ödemelerin ve iade faturalarının davacı tarafın ticari defterlerinde yer almadığı, davalı tarafından yapılan ödemelerin ve iadelerin davacı tarafça kabul edildiğini yazılı delillerle kanıtlaması gerekirken yazılı bir delil sunamadığı, yargılamanın HMK"da düzenlenen usul kurallarına uygun olarak yapılmış olmasına, kamu düzenine aykırılık hallerinin bulunmamasına, dosya kapsamındaki bilgi, belge ve toplanan deliller değerlendirilip yasal düzenlemelere uygun isabetli, yeterli gerekçeyle karar verilmiş olmasına, ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkeme kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırılığın olmamasına göre davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 3.740,85 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 18/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.