Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/3090 Esas 2016/3373 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada...Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29.12.2015 tarih ve 2014/1481-2015/1058 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı banka, fer"i müdahil .... vekili ve fer"i müdahil...vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 29.12.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Davacı vekili, 1.844,00 TL mevduat alacağının davalıdan tahsilini talep etmiş, mahkemece, görevsizlik nedeniyle dava dilekçesinin usulden reddine karar verilmiştir. Dava değeri, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin, fer’i müdahi... vekilinin ve fer’i müdahil... vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin, fer’i müdahil ... vekilinin ve fer’i müdahil ... vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalı bankaya iadesine, 28.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.