Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükmün sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu, TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup, aynı maddenin (5). fıkrası gereğince (1). fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, olayda basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanan müştekilerin 28/01/2015 tarihli dilekçe ile şikayetten vazgeçtikleri, sanığın da temyiz dilekçesinde şikayetten vazgeçmeye karşı koymadığı, dosya kapsamı itibariyle CMK"nın 223/9. maddesi kapsamında derhal beraat kararı verilmesini gerektiren haller de bulunmaması karşısında, kovuşturmada şikayet koşulunun gerçekleşmemesi nedeniyle sanık hakkındaki davanın düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirdiğinden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki davanın müştekilerin şikayetten vazgeçmesi nedeniyle TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 05/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.