Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5244 Esas 2018/4030 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62/1, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafiileri ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiilerinin ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 07.55 sıralarında sanık sürücü idaresindeki minibüs ile meskun mahalde, 6 metre genişliğindeki iki yönlü, asfalt kaplama yolda seyir halinde iken, dört yönlü kavşağa geldiği esnada aracının sağ ön tampon, kaput ve cam kısımlarıyla, seyir istikametine göre sol tarafından kaplamaya girerek yolun sağ tarafına geçmekte olan müteveffa yayaya çarpması ve müteveffa yayayı yaklaşık 30 metre sürükledikten sonra durması neticesinde meydana gelen somut olayda; sanığın eyleminde bilinçli taksir koşullarının oluşmadığı halde, TCK’nın 22/3. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiilerinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.