Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/4786 Esas 2016/5215 Karar Sayılı İlamı

İcrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan sanıklar ..., ... ve ... hakkında yapılan yargılama sonunda; atılı suçtan mahkumiyetlerine dair Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 25/05/2011 gün ve 2009/341 Esas, 2011/573 Karar sayılı hükümlerin sanık ... müdafii ile sanıklar İbrahim ve Öztürk tarafından temyiz edilmesi üzerine, katılanlar vekilinin temyizden vazgeçmesi nedeniyle sanık ... müdafiin, sanıklar İbrahim ve Öztürk"ün temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak ve ceza miktarı itibariyle koşulları bulunmadığından duruşma istemlerinin reddiyle yapılan temyiz incelemesinde; Dairemizin 29/09/2015 günlü 2013/10745 Esas ve 2015/14583 Karar sayılı ilamı ile sanıklar hakkında TCK"nın 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi eleştirisiyle onama yönündeki kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/04/2016 tarih ve KD-2016/123567 sayılı yazısı ile itiraz isteminde bulunulması üzerine dosya Daireye verilmekle incelendi;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz sebebi yerinde görüldüğünden itirazın KABULÜNE, Dairemizin 29/09/2015 günlü 2013/10745 Esas ve 2015/14583 Karar sayılı Kararının KALDIRILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yüklenen suçları TCK"nın 53/1-d maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanıklar hakkında, aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklar hakkında verilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği halde, hapis cezasının kanuni sonucu olan TCK"nın 53. madde ve fıkralarındaki hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii ile sanıklar İbrahim ve Öztürk"ün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği
yetkiye dayanılarak hüküm fıkralarında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılması suretiyle eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.