Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2006/122 Esas 2006/194 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2006/122
Karar No: 2006/194
Karar Tarihi: 12.04.2006

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2006/122 Esas 2006/194 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 4. İş Mahkemesi'nin alacak davasıyla ilgili verdiği kararın temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından davalının temyiz itirazlarının yerinde olmadığı, davacının ise toplu iş sözleşmesi uyarınca ödenmesi gereken tarihten itibaren faize karar verilmesini istediği belirtilmiştir. Mahkeme, önceki kararında direnerek, Hukuk Genel Kurulu tarafından da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmamıştır. Bu nedenle, direnme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, Borçlar Kanunu'nun 101. maddesi ve Toplu İş Sözleşmesi'nin 37. maddesi tartışılmıştır.

Hukuk Genel Kurulu 2006/122 E. , 2006/194 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 29/12/2005
NUMARASI : 2005/1409 -1428

Taraflar arasındaki “alacak” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 19.7.2005 gün ve /788-2005/852 sayılı kararın incelenmesi taraflar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 26.9.2005 gün ve    2005/28809-31364 sayılı ilamı ile, (1-Dosyadaki yazılara toplanan   delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının temyizine gelince;
          Davacı dava konusu alacaklarına Toplu İş Sözleşmesi uyarınca ödenmesi gereken tarihten itibaren faize karar verilmesini istemiştir. Toplu İş Sözleşmesinin 37.maddesinde "işçi istihkaklarının kanuni aybaşının en geç 3. günü akşamına kadar ödeneceği belirtilmiş olup, Borçlar Kanunu"nun 101. maddesi uyarınca davalı işveren bu tarihte temerrüde düşmüştür. Böyle olunca, Toplu İş Sözleşmesinin anılan maddesinde kararlaştırılmış olan ödeme tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
           Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
           SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcın geri verilmesin12.04.2006 gününde oyçokluğuyla karar verildi.