MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet, dolandırıcılık, denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma
HÜKÜM :Sanıklar ... ve ...hakkında denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçundan mahkumiyetlerine ve hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına, sanıklar ... ve... hakkında zimmet ve dolandırıcılık, sanıklar ... ve...hakkında dolandırıcılık ve denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçlarından beraatlerine, sanıklar... ve ...hakkında zimmet suçundan mahkumiyetlerine,


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıklar ... ve ...hakkında denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların CMK"nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığından, aynı Kanunun 264. maddesi hükmü de gözetilerek temyiz dilekçesinin itiraz mahiyetinde kabulü ile merciince değerlendirilip bir karar verilmiş olduğundan, incelemenin sanıklar ...ve ...hakkında zimmet ve dolandırıcılık, sanıklar ... ve... hakkında denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma ve dolandırıcılık suçlarından verilen beraat hükümleri ile sanıklar ... ve ... hakkında zimmet suçundan verilen mahkumiyet hükümleri yönünden katılan ... vekili, sanıklar ... ve ... hakkında zimmet suçundan verilen mahkumiyet hükümleri yönünden ise adı geçen sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ... hakkında zimmet ve dolandırıcılık, sanıklar ... ve ... hakkında denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma ve dolandırıcılık suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Kurum 2. Müdürleri olan sanıklar ... ve ..."ın iş yurtları ve kurum kantini ile ilgili görevlerinin bulunmaması, sadece haklarındaki hükümlerin açıklanması geri bırakılan kurum müdürü ve kurum 2. müdürü olan sanıklar ... ve ..."in izinli ve raporlu olduğu zamanlarda onların yerlerine geçici olarak görev yapmaları, yine kantinden sorumlu olan sanıklar ...ve..."in de kantindeki eylemlerden haberdar olmakla birlikte kendileri hakkında soruşturma yapılacağı endişesiyle sadece kantindeki görevlerinden alınmaları yönünde kurum müdürüne talepte bulundukları nazara alındığında, sanıkların leh ve aleyhindeki toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve iddianın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, savunmayı tercih nedenlerini açıklayan, aleyhteki kanıtları hükümlülük için yeterli görmeyen mahkemenin beliren takdir ve kanaati karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediği gibi katılan vekilinin temyiz itirazları da yerinde görülmediğinden reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar Osman ve Cengiz hakkında zimmet suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Tanık beyanları ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında kontrolör tarafından düzenlenen raporu doğrulayan mali müşavirlerden oluşan bilirkişi heyetinden alınan 18/10/2012 tarihli raporun hükme esas alınabilecek nitelikte olduğu, sanıkların eylemlerinin kasaların sayılması ve kurum kayıtlarındaki evrakların incelenmesi sonucu daire içi araştırmayla ortaya çıkmış olması nazara alındığında basit zimmet suçunu oluşturduğu ve eylemlerde dolandırıcılık suçunun unsurlarının bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bu hususlarda bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmemiş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla kez işlediği kabul edilen sanıklar hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması,
Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesi nedeniyle sanıklar hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince cezasının infazından sonra işlemek üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerekirken infazda tereddüde yol açacak şekilde diğer bentlerdeki hak ve yetkilerden de yoksunluğa hükmolunması,
Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı kararının Resmi Gazetenin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.