Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9704 Esas 2018/3990 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 53/6. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
10.09.2013 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 11.09.2013 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak değerlendirilmiştir.
Sanığın idaresindeki çekici ve çekiciye bağlı yarı römork ile meskun mahalde, gece vakti, bölünmüş, 2 şeritli yolda trafik ışıklı kavşağı, kaza tespit tutanağına göre yaklaşık 50 metre geçtikten sonra geri geri gelerek yolun solunda yer alan kantara giriş yapmak için U dönüşü yapılmaz levhasının olduğu yerden sola doğru doğrultu değiştirme manevrası yaptığı sırada ölenin idaresindeki otomobilin ön kısmının yarı römorkun sağ arka teker kısımlarına çarptığı olayda bilinçli taksir koşullarının bulunduğunun ve sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna, suçun manevi unsurunun oluşmadığına, verilen cezanın seçenek yaptırımlara çevrilmesi gerektiğine, TCK"nın 50/4. maddesinin uygulanmama sebebinin kararda gösterilmediğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 04.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.