Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2020/1939 Esas 2020/3967 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi



Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Hükmüne uyulan Yargıtay 19. Ceza Dairesi’nin 2016/14145 Esas ve 2018/9154 Karar sayılı bozma ilamında, borçlu şirketin 18.03.2014 tarihinde yaptırılan zabıta araştırmasına göre yaklaşık 2 yıl önce işyerini devrettiğinin tespit edildiği,...Vergi Dairesi Müdürlüğü’nden gelen 03.02.2015 tarihli yazıda borçlu şirketin 23.01.2015 tarihli yoklamaya göre yaklaşık 2 yıl önce adresten ayrıldığın tespit edildiğinin bildirildiği ve sanıkların savunmalarında da borçlu şirketin faaliyetine son verdiğini beyan etmeleri karşısında; sanıkların fiilinin atılı suçu oluşturduğu belirtilmiş olmakla ve bir başka dava dosyasında borçlu adresine çıkartılan tebligatın iade dönmesinin tek başına ticaretin terk eyleminin öğrenildiği anlamına gelmeyeceği, bu nedenle sanıklar hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 08/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.